Catro ideas para facerlle fronte á crise do coronavirus dende a psicoloxía.
O primeiro que me gustaría transmitirche é que, por ser psicólogo, non estou especialmente dotado para afrontar esta situación, e é probable que o lector destas ideas estea a levalo bastante mellor que eu.

Non son moi amigo de ofrecer receitas máxicas que sirvan para todo o mundo, e a complexidade da situación actual non se pode relativizar nin reducir a catro ideas, agora ben, o que si teño claro é que as propostas que farei a continuación son útiles para resolver múltiples dificultades do ser humano, e gardan algunhas características que poden resultar interesantes para aplicar nos momentos nos que nos atopamos.

1 ) Se facemos cousas que nos gustan, e que ademais restan presenza ao protagonista destas semanas, a súa influencia nas nosas vidas será algo menor. Se ocupamos a nosa atención con cuestións que nos resulten interesantes, agradables, ou que distraian o noso foco do problema, seguramente teremos maior sensación de benestar que se dedicamos o tempo para ver constantemente información sobre o virus, ler whatsapps sobre o tema ou falar recurrentemente do mesmo. De feito, animaríache a que, despois de ver isto, pases unha pequena corentena afastado de información sobre o COVID-19.

Pensemos en que poden ser días fantásticos para ler un bo libro, ver películas ou series que normalmente non podemos ver, podemos xogar cos nosos fillos como hai tempo que non facemos, charlar con familiares ou amigos aos que non adoitamos dedicar demasiado tempo, … A idea sería tratar de ser conscientes de “o bo do malo” desta difícil situación.

2) É natural ter momentos nos que nos atopamos saturados, cansos, fartos da situación. É máis, non me creo demasiado a esas persoas que ven isto como unha gran oportunidade. É certo que nos pode achegar cousas positivas, pero ningún de nós estará encantado de estar na casa encerrado, e se tivésemos outra opción, seguramente a escolleriamos inmediatamente.

Ese tipo de pensamentos e ideas son naturais, e temos que entender que son pasaxeiras, que nos poden provocar certo malestar, pero que acabarán desaparecendo. Son como unha onda que parece arrasar todo, pero que, tras o seu paso, adoita deixar certa calma.

3) Non temos nin idea do que vai suceder, por tanto, é bastante inútil e xera un sufrimento gratuíto pensar en hipóteses catastrofistas. Seguramente, hai un mes, moitos de nós non nos creriamos que iamos vivir a situación que estamos a vivir hoxe, e, con todo, a inmensa maioría estamos a levalo da mellor maneira posible. Do mesmo xeito, non nos podemos imaxinar que sucederá dentro dun mes nun escenario tan incerto, e toda predición que fagamos terá poucas semellanzas co que realmente sucederá. Por tanto, será mellor deixar sufrirse por aquilo que pode ocorrer no futuro, e tratar de centrarnos nas nosas dificultades actuais, que non son poucas.

4) Se eses pensamentos recorrentes sobre o futuro fanse moi presentes e difíciles de controlar, dediquémoslle o seu tempo. Propóñoche un exercicio. Se esas ideas negativas non deixan de molestarche e xéranche un importante malestar, elixe un momento do día para reunirche con elas, escolle un sitio para facelo, e durante cinco minutos (nin un menos nin un máis) #sentar nese lugar escollido e reflexiona sobre eses pensamentos. Aos cinco minutos sae desa situación e ve a facer calquera outra cousa.
Se ao longo do día veñen eses pensamentos trata de aprazalos a ese momento elixido, terás os teus cinco minutos para reunirche con eles, e eles terán o seu protagonismo.

Obviamente esta non é a vacina contra o coronavirus que todos estamos a esperar urxentemente, pero pode ser unha vacina efectiva contra os malos pensamentos asociados á dramática situación que estamos a vivir.

Saúde!